Het ontstaan van bladmuziek

Het fenomeen bladmuziek kent een lange geschiedenis. In beginsel bespeelde men instrumenten improviserenderwijs, oftewel uit het hoofd. Een dergelijke handelswijze kende veel nadelen. Men speelde muziek telkens weer iets anders en samenspel was vrijwel onmogelijk. Verder bleek overdracht van muziek een gecompliceerde zaak. De behoefte aan een notatiesysteem drong zich al snel op. Het notenschrift is voor de westerse maatschappijen het universele schrift voor muziek notatie. De eerste notenbalken kenden vier lijnen en zogenaamde neumen waarmee de contouren van Gregoriaanse zang werd vastgelegd. Hieruit ontstond het ons bekende notenschrift met vijf lijnen en diverse sleutels. Notatie door middel van neumen

De benaming bladmuziek

De aanduiding bladmuziek is de algemene benaming voor op schrift genoteerde muziek. De eveneens veel gehanteerde term “partituur” is eigenlijk een stuk bladmuziek waarbij alle partijen van de deelnemende muzikanten onder elkaar staan genoteerd. De dirigent van een orkest gebruikt onder andere een partituur om overzicht te houden op het muzikale geheel. Kortom: een partituur is dus bladmuziek, maar niet alle bladmuziek noemt men een partituur.

Notatievormen

Behalve het notenschrift zijn er ook andere notatievormen op papier bekend. Zo kennen we in de lichte muziek de zogenaamde akkoordsymbolen. Deze worden al dan niet in combinatie met het notenschrift gebruikt. Een voorbeeld van akkoordsymbolen in combinatie met traditioneel notenschrift

Verder kennen we een in Nederland ontwikkeld vertikaal notatiesysteem genaamd Klavarskribo. Deze notatiemethode wordt nog steeds gebruikt en dan met name voor toetsinstrumenten. Voordeel van deze notatiewijze is het feit dat het eenvoudig zelf aan te leren is. Het kent echter ook nadelen. De toonsoort en harmonieën van de muziek die is genoteerd is niet meteen te herleiden uit de notatie en verder is samenspel met andere instrumenten een lastige zaak. De waarde van het Klavarskribo-schrift heeft zich echter wel bewezen. Na vele jaren worden nog steeds nieuwe uitgaven in Klavarskribo uitgegeven. Tenslotte zijn er nog notatiesystemen met cijfers en kleuren. Deze systemen hebben echter nooit het gewenste draagvlak gekregen.